Hikâyemiz bir kadın yarış otomobili pilotu olan Dorothy Levitt'le başlıyor. Kadınların aynalarla olan ilişkisi düşünüldüğünde, dikiz aynası fikrinin de bir kadın tarafından bulunmasına şaşırmamak gerekiyor sanıyoruz.
1900'lerin başında, etrafta pek otomobil yokken, arkadan geleni gözlemeyi, hareketlerini buna göre belirlemeyi bir yarış pilotundan başka kim isteyebilirdi ki? Katıldığı yarışlarda çantasından çıkardığı makyaj aynasını, arkadan gelen rakiplerini görmek için kullanan Dorothy Levitt, İngiltere'nin ilk kadın yarış pilotu olmasının ve tüm İngiliz Kraliyet Ailesi kadınlarınlarına otomobil sürmeyi öğretmesinin yanında, 1906 yılında Napier marka otomobiliyle yaptığı 96 mille elde ettiği Dünya Kadınlar Hız Rekoru'yla da anılmaktaydı.
1909 yılında, kadınları otomobil kullanmaya teşvik etmek amacıyla yazdığı "Kadın ve Araba" kitabında, tüm kadınlara yanlarında makyaj aynası taşımalarını ve bunu direksiyon başındayken arkayı görmek için kullanmalarını tavsiye eden Levitt bu önerisinin otomobil dünyasında bir kırılma yaratacağından habersizdi.
Kitap basıldıktan iki yıl sonra Amerikalı yarışçı Ray Harroun, Levitt'ten aldığı ilhamla otomobiline arkayı görmeye yarayacak aynalar monte etti ve Indianapolis 500 yarışında birinci oldu. Harroun'un otomobilinin tek farkı aynalarının olması değildi. Otomobil tek kişilikti. Diğer tüm yarışçılar arkayı görebilmek için yanlarında bir teknisyen bulundurmak zorundaydı. Harroun'un ise aynaları olduğu için bir teknisyene ihtiyacı yoktu. Böylece ağırlık avantajı ona hatırı sayılır bir üstünlük kazandırdı ve 40 otomobili geride bırakmasını sağladı.
Böylece dikiz aynasının otomobillerdeki yolculuğu resmi olarak başlamış oldu. Takip eden 30 yıl boyunca dikiz aynaları yalnızca kabin içinde ve bir adet kullanıldı. Bir süre sonra 50'lerin başında sürücü tarafına monte edilen aynalar görülmeye başlandı. 60'lar, geniş panaromik camların üretilebilir olmasıyla aynaları çamurlukların üzerine taşıdı. İki yanda yer alan aynalar görüşü önemli ölçüde geliştirse de sürücüye göre ayarlanması için ikinci bir kişinin yardımına ihtiyaç duyuluyor, bu da aynaların kullanımını zorlaştırıyordu. 80'lere kadar özellikle Japon otomobillerinde popülaritesini koruyan çamurluk aynaları, 90'larla beraber yerini kapılara monte edilen, kabin içinden manuel ya da elektrikli olarak ayarlanabilen, otomatik kararan, ısıtlmalı aynalara bıraktı.
Günümüzde dikiz aynalarının yerini kameralar ve ekranlar almaya başlasa da gelecekte otonom araçlar için bile 360 derece sürüş bir gereklilik olmaya devam edecek;
bu da filo kiralama ve bireysel araç kiralamada kameraları belirleyici opsiyonlardan biri haline getirecek gibi görünüyor.
